Ράνκιν, Γουίλιαμ

(Ranckine, 1820 – 1872). Σκοτσέζος μηχανικός και φυσικός. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και εργάστηκε στις κατασκευές λιμανιών και σιδηροδρομικών γραμμών. Το 1855 έγινε καθηγητής της μηχανικής και των δημόσιων έργων στο πανεπιστήμιο της Γλασκόβης. Ο Ρ. υπήρξε από τους θεμελιωτές της επιστήμης της θερμοδυναμικής και συγγραφέας μονογραφίας, που κυκλοφόρησε στη δεκαετία του 1850, στην οποία πραγματεύεται τις τεχνικές εφαρμογές των θερμοδυναμικών ιδιοτήτων του ατμού. Το 1854 έθεσε τις βάσεις για τη θεωρία της αναγεννητικής διαδικασίας που εφαρμόστηκε σε μηχανές που απαιτούσαν θερμαινόμενο αέρα. Επίσης ο Ρ. πρότεινε μέθοδο για σχεδιασμό ατμομηχανών με πολλαπλή εκτόνωση και καθορισμό της απαραίτητης απόδοσης μηχανών. Ασχολήθηκε, τέλος, με τη μελέτη των κινήσεων των κυμάτων, με τις έλικες των πλοίων, τη θεωρία της ελαστικότητας και τον ρόλο των τριβών.